Narodziny nowego członka rodziny to nie lada przeżycie. Kobiety odczuwają zazwyczaj ogromną radość, już od pierwszych chwil od zobaczenia na teście ciążowym dwóch upragnionych kresek. Okres ciąży i pierwszych miesięcy z maluszkiem bywa naprawdę magiczny, mimo, że nierzadko wykańczający dla organizmu. Kolejne lata z dzieckiem upływają niezmiernie szybko. Ani się człowiek obejrzy, a już ma pod swoim dachem nastolatka.

Jak rozmawiać z nastolatkiem?

Wychowanie młodego człowieka to bardzo ważne zadanie. Jest ono niezmiernie trudne, ponieważ okres nastoletni zazwyczaj wiąże się z buntem dziecka przeciwko wszystkim zasadom. Do tej pory nasza pociecha w większości respektowała reguły, obowiązujące w domu czy szkole, a teraz podważa je na każdym kroku. Aby przetrwać ten trudny okres i nie stracić relacji z dzieckiem, warto postawić przede wszystkim na szczerą rozmowę. Nie należy prowadzić jej w nerwach, lecz dopiero kiedy emocje porządnie się ostudzą. Czasem dziecko, któremu coś chce się wytłumaczyć od razu, będzie robiło jeszcze bardziej na przekór temu, co mówią mama czy tata. Niekiedy rodzice nie są w stanie samodzielnie poradzić sobie ze zbuntowanym synem czy córką. Wówczas dobrym pomysłem jest wizyta u psychologa. Nie należy takiej pomocy się wstydzić. Może ona wnieść dużo dobrego do relacji rodzic-dziecko.

Dlaczego warto korzystać z pomocy psychologa?

Wizyta u psychologa posiada przede wszystkim jedną dużą zaletę – odbywa się na neutralnym gruncie, w towarzystwie osoby trzeciej, która z założenia jest bezstronna. Taki grunt jest dobry pod rozwiązywanie konfliktów. Psycholog działa tu na zasadzie mediatora, który pomaga stronom wzajemnie zrozumieć swoje racje. Bardzo pomocne jest to, że psycholog potrafi poprowadzić rozmowę tak, że nastolatek poczuje się doceniony i zauważony. Będzie traktowany jak dorosły, partner do rozmowy, a nie jak dziecko swoich rodziców. Oczywiście, nie jest łatwo namówić latorośl do wizyty u psychologa. Dla większości nastolatków jest to nadal powód do wstydu. Niemniej jednak warto postarać się chociaż zabrać go na jedno spotkanie. Zawsze istnieje szansa, że po takim spotkaniu przekona się on do nowej formy łagodzenia konfliktów z rodzicami. Oczywiście, może zdarzyć się tak, że psycholog najpierw będzie chciał rozmawiać tylko z naszym dzieckiem, a dopiero później poprosi nas o przyłączenie się do rozmowy. Najważniejsze jest to, aby wybrać dobrego specjalistę, najlepiej takiego z polecenia znajomych, którzy również mieli podobne problemu ze swoim dzieckiem.